Većina nas ne može zamisliti dan bez svojih malih kafe-rituala koji nas prate kroz običnost svakodnevnice. Uživajući u njenom zavodljivom mirisu i aromi, deluje da su običaji ispijanja kafe duboko usađeni u našu kulturu i svakodnevni život.
Kako je kafa prvi put otkrivena još u davnom 15. veku, mnoge zemlje su imale sasvim dovoljno vremena da razviju svoje tradicionalne načine njenog pripremanja i konzumiranja.
Sa globalizacijom, masovnim turizmom, otkrivanjem novih kultura i njihovim mešanjem, danas su nam svima poznati italijanski cappuccino, u čijoj se aromi uživa isključivo ujutru, dok se espresso pije popodne, nakon ručka, u malim dozama, često „s nogu”. Slično kapućinu, u svetu je popularan i francuski café au lait, odnosno, kafa sa mlekom, koja se pije iz širokih šolja, najčešće za doručak, uz tradicionalni francuski croissant ili baguette. Takođe, u brojnim kafićima širom sveta danas možemo pronaći i poznati Irish coffee, prvi put napravljen u Irskoj 1943. godine, sa namerom da ugreje američke vojnike. Ovaj napitak, pored kafe, sadrži i viski, šećer i visoko-kalorični šlag, a pije se nakon večere, kao desert. Sa druge strane, u Turskoj postoji izraz „kafa treba da bude crna poput pakla, jaka poput smrti i slatka poput ljubavi” – što ukratko opisuje način pripreme i ispijanja türk kahvesi u ovoj zemlji. Priprema se u poznatoj turskoj džezvi ili fildžanu i pije se isključivo nakon ručka, najčešće uz tradicionalni turski ratluk. Kafa u Turskoj predstavlja poseban gest gostoprimstva, a odbijanje domaćina kada vam ponudi kafu se smatra uvredljivim i nevaspitanim.
Međutim, sa druge strane sveta postoji čitavi skup jedinstvenih, nama nepoznatih, navika i rituala koji stvaraju potpuno drugačije iskustvo ispijanja kafe.
Etiopija
U Etiopiji, koja se smatra prestonicom kafe, poznate su ceremonije pripreme i ispijanja ovog napitka, koje mogu trajati čak i do tri sata. Sveža zrna kafe se prže neposredno pre konzumiranja, zatim se melju kako bi se pripremila buna – kako Etiopljani nazivaju espresso. Danas se često napitku dodaje šećer, iako se nekada buna pila sa soli i puterom.
Meksiko
Meksička kafa, ili cafe de olla, je tradicionalni meksički napitak koji pored kafe, sadrži mešavinu tri začina – karanfilića, anisa i cimeta, koji mirisu i ukusu daju poseban pečat i prepoznatljivost. Ovo piće se pravi u zemljanoj glinenoj posudi (olla), i služi u sličnim glinenim loncima, a nekada mu se dodaju i čokolada ili smeđi šećer radi intenziviranja ukusa.
Hong Kong
U Etiopiji, koja se smatra prestonicom kafe, poznate su ceremonije pripreme i ispijanja ovog napitka, koje mogu trajati čak i do tri sata. Sveža zrna kafe se prže neposredno pre konzumiranja, zatim se melju kako bi se pripremila buna – kako Etiopljani nazivaju espresso. Danas se često napitku dodaje šećer, iako se nekada buna pila sa soli i puterom.
Vijetnam
Stižemo i do čudnih kombinacija! Kada u Vijentamu pomešate žumance sa zaslađenim kondenzovanim mlekom i mešate oko deset minuta, dok se ne formira kremasta smesa, a zatim sjedinite sa napitkom od kafe – dobijete Cà Phê Trứng, tradicionalnu vijetnamsku kafu.
Finska
Ukoliko vam je kafa sa žumancem zvučala čudno, šta kažete na kafu sa sirom? Kaffeost, odnosi se na mešavinu kafe i poznatog finskog sušenog sira – juustoleipä, koji upija kafu poput sunđera i postaje delikates. Prvo se parče sira postavi na dno drvene šoljice, a zatim se vruća kafa prelije preko njega.
Usput, da li ste znali da je Finska najveći konzument kafe na svetu, a da prosečan i stanovnik popije čak 4 – 5 šoljica dnevno? Čak su i državni zakoni ovde na strani kafe, čime je Finska postala jedina zemlja na svetu gde je zvanično uvedena obavezna pauza za kafu u toku radnog vremena.
Portugal
Još jedna zanimljiva varijacija mnogima omiljenog napitka dolazi nam iz Portugala, gde se ledenoj kafi dodaje sveže isceđeni limun i dobija mazagran, odnosno kafa-limunada. Ova kombinacija je poreklom iz Alžira, a kasnije se preselila i postala izuzetno popularna u Portugalu.
Maroko
Malo južnije, dolazimo do zemlje poznate po svojim raznovrsnim začinima, te ne čudi što u Maroku nije neobično da vam posluže svežu kafu sa dodatkom cimeta, đumbira, kardamoma, karanfilića, bibera ili muškatnog oraščića. Često se zaslađuje šlagom i šećerom, koji prave neobičnu kombinaciju slatko-ljutog ukusa.
